Met een groep van neggen man in de rood, blauw, grieze shirts en boksen trappe wi’j in prachtig fietsweer een ronde deur d’n Achterhook, Twente en Pruusen. Weinig wind en een lekker temperatuurtjen. Neggen man! Endeleke mag ‘t weer umme met zo’n groep samen te fietsen! Foj, wat hebbe wi’j daor lange op e’wacht! ’t Argste lik achter uns te liggen en völle leden hebt al d’n eersten of zelfs d’n tweeden prik e’had. In de krante laes i’j dat sommige leu zich zorgen maakt umme bi’jwarkingen van ’t prikken, maor bi’j FTC Kotten en bi’j de fietsenverkopers kö’j heuren dat de veurnaamste bi’jwarkinge is, dat iedereene wil fietsen! Eene van de leden hef zich ne ni’je fietse oete’zocht, maor pas in februari volgend jaor kan e ‘m bi’j d’n fietsenmaker ophalen. Zovölle vraoge is d’r naor fietsen! Bi’j FTC Kotten is d’r flinken anwas van leden. Dat kump deurdat meer leu wilt fietsen, maor ook deur de sfeer in de club, want eene van de ni’je leden zei teggen mi’j: Ik bunne lid e’worden van FTC Kotten umdat jullie hier MET mekaare fietst en neet TEGGEN mekaare.
Met de groep peddele wi’j in lekker tempo dan weer an unze kante van de grenze en dan weer an de kante van Pruusen. Ook dat mag weer, en ’t enige dat tiedens d’n tocht an corona herinnert bunt de sms-jes van ‘Die Bundesregierung’: ‘Bitte beachten Sie die Quarantäneregeln.’ Via Buurse geet ’t naor Rutbeek, Hoksebargen en Neede. En teggen dee tied kump d’n aap van afgelopen woensdag oet de mouwe:
Woensdag was d’n warmsten dag van ’t veurjaor tut noo too. Eigenlijk was daor neet zo heel völle veur neudig: ’t veurjaor was zo kold, dat de korte boksen geen slietage e’had hebt. Maor terugge naor woensdag: Met vief man wazzen de kearls drok met een ronde deur Pruusen. Stevig tempo en flink zweten. Maor toen kwam ’t beroerde stuksken tussen Stadtlohn en Vreden. De hele weg was mooi asfalt, maor net daor zat een stuksken halfverharden grintweg. Iedereene weet dat, en misschien bu’w d’r al wal 50 keer ovver hen e’gaone. Nao een paar honderd meter kump een draei naor links en dan nog een stuksken deur ’t bos. Daor zat ’t ‘m de kneep, want ze wazzen met grote machines in ’t bos an ’t wark e’west en op d’n weg lagen allemaole steene en stukken holt.
Henke van Stèmerd stoeken met zien rad op zo’n steen. D’n steen drukten met geweld d’n band op de velge, en psssssssssst: twee karven in d’n band en weg was de wind. D’r most een ni’jen binnenband op. Maor jao, ’t veurjaor was vochtig en noo was ’t endeleke warm en dat hadden de muggen ook begrèpene. Regelmaotig steet d’r in de krante dat d’r haoste geen insecten meer bunt, maor op dat kleine weggesken in d’n bos wazzen op dinsdag en woensdag doezenden muggen oet ’t ei e’kroppene, en dee hadden honger. ’t Gözzen d’r van! Henke was flink bezweet en nog veurdat hee van de fietse was e'stapt had de eerste mugge ‘m al te pakken. Zo rap as hee kon probeerden e zien band te verwisselen, maor intussen most e ook steurig um zich hen slaon umme de prikkers van zich af te hollen. Lukken deed dat natuurlijk neet. En datzelfde gold veur Rob, Rob, Henk en Bart, dee in d’n barm naost de fietse stonden; “Henk, anmaken! Wi’j wordt hier helemaole lek e’prikt!”
Normaal helpt de andere renners as d’r eene pech hef, maor disse keare hadden ze geen tied van helpen: Klats, klats, pets, doar sloogen ze zich op de beene, op de arme en op d’n kop. En de muggen? Dee hadden daor gin bosschap an: Prikken wollen ze! En toen ’t gezelschap nao tien minuten weer op de fietse zat, wazzen ze allemaole zo’n vieventwintig keer e’prikt. Bulten op de beene, bulten op d’n kop, bulten op de rugge en bulten op de arme. Vief man maol vieventwintig prikken, da’s honderdvieventwinteg prikken in tien minuten. Dee muggen uut Pruusen, daor kan geen GGD prikteam teggen an!
