Een helen trop van de A- en de B-groep steet te wachten bi’j de Lindebeumer als d’r nog een lesten renner arriveert. ‘Ik bun vandaage jeurig. D’n heelen dag!’ Meteene steet d’r een riege van zövventien man dee allemaole ’t feestvarken, den met de boek veuroet d’n jas heelemaol opvult, de hand drukt en feliciteert. Jan Willem mag dan zeggen waor ’t vandaage hen geet en zelf geet e meteene op kop fietsen umme de route naor Dinxperlo an te gevvene. Weg wiezen is zien specialiteit. Dat bleek in februari ook nog maor ens weer op d’n moutainbike. Wi’j kwamen een endeken achter Stadtlohn oet en Jan Willem bleek warkelijk een soort van fietsenden Google-maps, maor dan ook nog van weggeskes waor Google-maps nog nooit van e-heurd hef. ‘Hier links en dan gunds rechts.’, klonk ’t heel duudelijk deur de motterige zundagmorgenlocht. ‘En dan effen wieter weer rechts bi’j dat witte hekke dat vrogger greun was.’ In d’n bos bi’j Vrène ging hee zelf maor weer ens veurop fietsen. ’t Was te ingewikkeld um ’t allemaole oet te leggene, dus als jonge ganze ging d’n helen trop van FTC Kotten achter ‘m an. Daor worden ’t pad zo smal tussen de natte täkkere, da’j dachten: ‘Hier gao’w uns vaste rieden.’ Maor nee, nao een kwarteerken trappen achter Jan Willem an deur d’n dichten bos, kwamme wi’j an ’t ende keurig oet bi’j ’t gassstation in Raotum.
D’n zommer waor maor gin ende an leek te kommen (zo as Gerard Cox ooit zong), was met het sloetstuk op de lesten zondag van september dan toch in ene kere veur bi’j. Dat zit zo: weer of gin weer maor nao de lesten zondag van september wordt de racefiets in e vet en achterin de schoppe e zat.
Daor kump e neet eerder weer veur d’n dag as op d’n eersten zondag in meert.(da’s traditie).
D’n eersten zondag van oktober (stiekum was ut dit jaor d’n tweeden zondag) komme wi’j bi’j mekare in ut Woold bi’j uns gewaardeerde lid Cor en Giene, veur de officiële start van ut winterseizoen. Unzen veurzitter hölt een proatjen en wi’j drinkt koffie met krentewegge en dan springe wi’j op uns stalen (noa ja staal) ros umme een kort rondje te fietsen ovver wooldse zandweage en deur ut bos. Nao afloop is d’r snert en bokbier. (da’s traditie).
Lees meer: FTC Kotten hölt vast an tradities maor geet ok met de tied met
Een warmen dag ende juli. Vief stel beene gaot soepel rond, zoals ze dat d’n heelen zommer al e’daone hebt. ’t Warme weer en de zunne zorgt d’r veur dat de spieren neet gauw stief wordt. Zowat elken woensdag geet een groepjen pensionado’s van FTC Kotten d’r ovverdag op oet. Ze doot dat neet alleene veur zichzelf of umme hun collega-fietsers een plezeerigen dag te bezorgen, maor zo gönt ze ook hun vrouwleu een röstigen dag. ’t Mes snidt an twee kanten! Op d’n warmen dag ende juli wilt ze d’n Holterbarg beklimmen. Een best ende trappen vanoet Kotten, en met de hette van ovver de dartig graden steet’t zweet al vlot op d’n pokkel en bunt debidons gauw leug. Foi wat ’n zweten!Trappen geet met de oplopende temperatuure steeds zwaorder, want ’t lik haoste of de bände an ’t asfalt vaste klevvet.De navigators hadden vanmorgen een ronde van 120 kilometer belovved maor in d’n loop van d’n dag blik dat ze zich een betken vergist hadden en dat ‘t 135 wordt. Nog maor ens de bidons bi’jvullen en nog maor ens een colaatjen op een terras. Op zo’n terras könt de pensionado’s prèken als olde wieve, maor in de hette terugge op de fietse is de praot wal ovver. In Enter begint bi’j eene van de fietsers de knollen op te raken. Weer mot d’r een terras op e’zocht en disse keare wordt d’r pannekooke besteld.’t Is eenendartig graden in de schemme, maor FTC Kotten mot pannekooke etten met cola umme thoes te können kommen.Eenmaol weer op de fietse blik dat de pannekooke neet alle problemen oplost. Bi’j unzen renner geldt: de piepe was leug, de piepe is leug en de piepe blif leug. ‘Fiets maor deur jongens! Ik redde mi’j wal.’Maor nee, Jan, Henk en Rob zegt meteene: ‘Samen oet, samen thoes!’ ‘Wi’j fietst neet alleene veur unszelf, maor veural fietse wi’j samen.’
Pagina 1 van 3
