Met de hande op ’t stuur toer ik deur ’t Woold richting de Haort. Maert löp op zien ende en hier en daor staot de sleedeurne prachtig te bleuien. ’t Eerste jonge blad löt zich fris greun an sommige beume en struuken zeen en op sommige plaatsen zit al ne tjiftjaf of een geeteling te fluiten. Normaal zol i’j teggen d’n fietser naost o’w zeggen dat ’t veurjaor d’r noo toch echt an zit te kommen. Of anders zol i’j met um ovverneerd hebben dat ’t toch wal heel mooi is dat de Graafschap volgend seizoen weer in de eredivisie zal spöllen.
En desnoods had i’j naor ziene preakeri’je e’luusterd ovver hoo hard en hoo wied hee de veurige waeke op ziene ni’je fietse e’reane had. Maor disse keare: Niks van dat al. I’j heurt alleene o’w eigen ketting den best wat ollie broeken kan en in o’w eentjen martel i’j teggen de wind in. Niemand umme achter te kroepen en niemand um met te praoten. I’j mot eerst o’wzelf een schup onder de konte gevven umme de fietse oet de schoppe te pakken, daornao mo’j alleene trappen en ook alleene opletten of i’j op tied links en rechts gaot en ook a’j een lekken band kriegt dan stao’j d’r alleene veur.
Dat kwam deur ’t mailtje dat ’t bestuur an alle leden e’stuurd had. ’t Bestuur had namelijk een bericht van Rutte e’kreggene dat in verband met de umstandigheden veur alle fietsclubs gold: Crossfietsen Of Racefietsen: Ovveral Natuurlijk Alleene!
A’j ’t af e’kort wollen zeggen, dan klonk ’t als: CORONA!
Heel Nederland, nee, heel Europa lag plat en als fietsen had können helpen umme ’t virus d’ronder te kriegen, dan had iedereene van FTC Kotten hele daage op de fietse e’zeatene.
Inmiddels kwam ik b’j Brevoort an en was ik d’r achter dat alleene fietsen ook nog wal veurdelen had: D’r was jao haoste gin mense op de weg. Ik kon wal blind de grote grinte ovverstaekenen ook wieterop was d’r geen auto umme mi’j d’n barm in te rieden of onbenullig te toeten. Lekker was dat: I’j heurden alleene de wind den um d’n helm waeiden en hier en daor een paar vöggele. Nao ja, en natuurlijk dan ’t regelmaotige gekraak van de ketting.
’t Bleek dat de digitaal angelegde clubleden eigenlijk ook nog wal alleene könt fietsen in clubverband. Zee könt via d’n telefoon-ep ‘Strava’ precies laoten weten waor ze hen e’kommene bunt en hoo hard of ’t ging. Jan weet van Henk wat veur gemiddelde den had, Henk weet van Rob dat hee naor d’n Holterbarg e’wes is en Rob weet dat Nico weer een heel stukke bovven de 40 e’jakkerd hef. De meesten vind ’t geweldig en zo blif de club via ‘Big Brother’ toch van mekaare op de heugte.
De paar waeke alleene fietsen worden een maond en d’n maond worden twee maond. En toen kwam uutendelijke toch ’t goeie bericht: D’r mocht weer e’fietst worden in groepjes!! Wat ’n opluchting! Eindelijk is de club weer een echte club en mag d’r zundagsmorgens weer in groepjes van veer man e’fietst worden naor ‘Kaffee mit Kuchen in Pruussen’. ’t Is nog wal een betken onwennig: A’j an komt in Dinxper is alles nog in orde, maor a’j dan naor d’n bakker an de andere kante van de weg gaot, dan bu’j in Süderwick, dus in Pruussen en dan is d’n regel dat al dee bezwete fietsers een mondkäpken op mot doon, umme te zeggen of ze appelgebak of Käsekuchen wilt. Vervolgens name en telefoonnummer op de lieste schrieven, zodat ze o’w könt vinden als d’r ene besmet is. No jao, dat mek ook niks oet: ’t mooiste is dat FTC Kotten weer veurzichtig met mekaare d’r op oet kan!