Net as zowat alle zundaage dit seizoen schint d’r waer een zunneken, maor tegelieke is ‘t ’s morgens knap fris. De kaerls dee vergeaten bunt umme de winterhanske an te trekken, hebt de vingere ’t eerste uur wit en blauw van koldigheid. En schakelen en remmen geet dan haoste neet. Deur de waeke wil ’t umsgelieks nog wal ens raegenen, maor zundagmorgens is ’t dit jaor toch steeds maor weer mooi, maor kold.
Vandaage hetzelfde verhaal: wi’j gaot ’t parcours van d’n jubileumtocht van FTC Kotten, den veural deur Kotten zal gaon, verkennen. Onderweg naor ’t verzamelpunt bi’j Trias bunt alle weidens wit en de meesten hebt d’n ‘thermojas’ an. Jan en Cor hebt d’r al weer een hoop wark an e’had umme de mooiste paekes van Kotten en umstreken tut een tocht an mekaare te riegen en vandaage meuge wi’j een testrit doon ovver deels onbekend terrein.
Dat deed mi’j denken an d’n tocht van een maond gelène, toen wi’j de route van Stadlohn naor Vrène langs d’n Barkel wollen doon. ’t Toeval wol dat d’r vlak veur Stadlohn een groepjen mountainbikers oet Südlohn van rechts kwam. Wi’j knapten zowat op mekaare. De kearls oet Südlohn gingen dezelfde kante op azze wi’j en op een of andere maneere bleeve wi’j as ne groten gemengden groep fietsen. Zee kenden d’n pad deur de buske van “d’n Fürst” better as wi’j en wi’j fietsen d’r achteran onder de gèèl, oranje, roodbroene beume naor plaatsen waor of wi’j nog nooit e’west waarn. ’t Was ne mooie beleavenisse dat een groep onbekende Pruusen uns een zo mooi en veur uns ni’j terrein leet zeen. In de buurte van Ottenstein was ’t toevallig zo dat alle Nederlanders op ’t rechterspoor van ’t zandpad reden en alle Duutsers links. Ik wees mien Duutsen naober op dee toevalligheid en hee zei: “Alle Deutscher links und alle Holländer rechts, und Europa ist in der Mitte. Mit Dank an die EU haben wir jetzt 75 Jahre Frieden und können wir am Sonntagmorgen zusammen radfahren! Schön, nicht?” Effen later kwam d’r ne scharpe bochte en reed iedereene weer deur mekaare, maor d’n Pruusse had mi’j in 15 seconden ’t enorme veurdeel van Europese samenwarking duudelijk e’maakt.
Vandaage geet ’t veural deur Kotten. Maor ook daor he’j moeilijke stukskes. Nao een kilometer of dartig bu’w d’r inens eene kwiet. Wi’j hebt een zoer stukke op d’n rand van maisland e’had en dan klunk ‘t: “Effen wachten jongens, Cor is van de beene e’gaone.” Iedereene steet effen oet te dampen op de grinte en effen later kump Cor d’r an met moddevlakken op ziene bokse en op zien jas. Niemand begunt ovver ‘vallen in de modde’. De enige vraoge is: “En Cor, geen PFAS in de grond?”
’t Geet wieter richting de grenze en hoewel ’t waterige zunneken al hooger kump, blif d’r ies op de plaeske liggen. Dat was net als bi’j d’n Kanjers veur Kanjers-tocht half november en den was ’t haoste net zo als veurig jaor: Bi’j d’n start zowat nul graden, een motterig zunneken en een verrassend mooie route um Aalten. Een heel peloton van FTC Kotten stond an d’n start. Veurig jaor kwamme wi’j op de pauzeplaatse Frank Severins nog teggen, maor disse kaere was d’r helaas alleene de herinnering.
Wi’j toert vandaage wieter deur ’t ‘onbekende Kotten’. Een prachtige route, deels ovver terrein waor of i’j normaal neet kommen mögget. Op 12 januari mag dat wal!! Dus Kottenaren: Pak op 12 januari allemaole de fietse en doo met met d’n FTC Kotten Trias-jubileumtocht!
